ما برای نوشتن اسکرپت با استفاده از دکمه ها، ابتدا باید بدانیم چگونه می توان یک دکمه را در یک صفحه قرار داد. برای این کار شما باید از تگهای  <FORM> در اطراف تگ دکمه استفاده کنید. در مثال زیر نمونه یک HTML که یک دکمه را در یک صفحه قرار می دهد آورده شده است:

این فرمان یک دکمه را در صفحه شما قرار می دهد، اما اگر روی آن کلیک کنید اتفاقی نمی افتد...

در زیر کار هر قسمت از فرمان بالا را می بینیم:

1. <FORM>
   این قسمت یک فرم را ایجاد می کند بنابر این ما می توانیم یک دکمه بسازیم.

از دستورات شرطی برای انجام دستوراتی به شرط برقراری یک رابطه دیگر استفاده می شود. در طراحی صفحات وب بسیار پیش می آید که می خواهیم در شرایط خاصی صفحه یک رفتار مشخص داشته باشد و در موارد دیگر رفتار صفحه تفاوت داشته باشد. در این مواقع می توانیم از دستور شرطی if استفاده کنیم. با این دستور مشخص می کنیم اگر شرط خاصی برقرار بود یک عمل خاص انجام شود. ساختار این دستور به شکل زیر است :

دستور شرطی if

به یک مثال برای دستور if توجه کنید :

برای اینکه کد بالا را آزمایش کنید لینک زیر را کلی کنید و در پیامی که نمایش داده می شود دکمه OK را کلیک کنید. اگر دکمه Cancel را کلیک کنید شرط بالا برقرا نمی شود و بدون اجرا شدن دستور شرطی صفحه مثال باز می شود.

background-color

این ویژگی به ما اجازه می دهد تا تقریباً برای هر چیزی در صفحه رنگ زمینه مشخص کنیم. برای این کار باید این ویژگی را به همراه رنگ مورد نظر وارد تگ مربوط به قسمت مورد نظر کنیم. اگر بخواهیم زمینه قسمتی از یک متن را مشخص کنیم می توانیم از این ویژگی در یک تگ SPAN در اطراف متن مورد نظر استفاده کنیم.

در مثال زیر زمینه قسمتی از یک متن را به رنگ زرد در می آوریم:

این هم متن نهایی:

متن بدون زمینه. این قسمت زمینه زرد دارد.

همینطور می توانیم از این ویژگی برای تغییر زمینه یک جدول یا DIV هم استفاده کنیم:

حاشیه ها

margin-left

این گزینه به ما اجازه وی دهد تا برای هر یک از اجزای صفحه حاشیه چپ مشخصی را تعیین کنیم. در حقیقت این گزینه مقدار فاصله اجزا را از سمت چپ صفحه مشخص می کند. به یک مثال در این مورد توجه کنید:

همانطور که می بینید کد بالا یک DIV را با کادر مضاعف و 200 پیکسل حاشیه از چپ نشان می دهد:

margin-right

این گزینه هم مانند گزینه بالا عمل می کند با این تفاوت که مقدار حاشیه را از سمت راست تعیین می کند:

همانطور که می بینید کد بالا یک DIV را با کادر مضاعف و 200 پیکسل حاشیه از راست نشان می دهد:

عرض و ارتفاع

width

این مشخصه به ما امکان می دهد تا عرض یک بخش از صفحه را تعیین کنیم. برای مثال می توانیم با آن عرض یک DIV را تعیین کنیم. در مثال زیر برای DIV عرضی معادل 200 پیکسل تعیین می کنیم:

نتیجه به صورت زیر خواهد بود:

مقادیری که برای پارامتر width قرار می دهید می تواند بر اساس پیکسل باشد که در این صورت باید پس از مقدار مربوطه حروف px که نشانه پیکسل است را بنویسید. مقادیر ممکن است بر اساس درصد باشند که در آن صورت باید علامت درصد ( % ) را پس از مقدار قرار دهید.

• سلکتور کلاس

با استفاده از کلاس می توانیم برای یک تگ HTML استایلهای متفاوتی را تعریف کنیم. برای نمونه فرض کنیم می خواهیم در صفحه دو نوع پاراگراف داشته باشیم: یکی با متن مشکی و دیگری با متن قرمز. برای مشخص کردن این دو نوع پاراگراف می توانیم از سلکتور کلاس استفاده کنیم. ابتدا استایل را به صورت زیر می نویسیم:

در مرحله بعد باید برای هر پاراگرافی که می خواهیم به رنگ مشکی باشد از شناسه "class="black در تگ <p> استفاده کنیم و برای پاراگراف قرمز از شناسه "class="red. البته نام کلاسها اختیاری است ولی بهتر است آنها را طوری انتخاب کنید که مفهوم داشته باشند تا وقتی که حجم استایل شما بیشتر شد به گنگ نباشد. در مثال زیر می توانید کد مربوط به نوشتن دو پاراگراف بالا را در متن HTML ملاحظه کنید:

یکی از امکاناتی که در HTML 4.0 به وجود آمد استفاده از event در عناصر HTML صفحه بود. یک نمونه از این رویدادها (event) اجرا شدن یک فرمان جاوا اسکرپت به هنگام کلیک کردن روی عناصر HTML در صفحه است.

در اینجا لیستی از رویدادهایی که در تگهای HTML استفاده می شوند آورده شده است. بهتر است برای اینکه بتوانید به خوبی از این رویدادها استفاده کنید اطلاعاتی در مورد جاوا اسکرپت داشته باشید.

برای استفاده از این رویدادها می توانید اسکرپتهای نوشته شده با جاوا اسکرپت را به عنوان مقادیر این رویدادها قرار دهید تا بسته به نوع رویداد مورد نظر اجرا شوند.

• رویدادهای مربوط به پنجره مرورگر

این رویدادها باید فقط در تگهای body و frameset استفاده شوند. دو رویداد در این دسته قرار می گیرند که در زیر آنها را مشاهده می کنید:

اگر بخواهیم عرض یک جدول را تغییر دهیم می توانیم از شناسه width استفاده کنیم. با اضافه کردن این شناسه به تگ جدول می توانیم مقدار عرض جدول را مشخص کنیم. این مقدار می تواند در مقیاس پیکسل باشد یا به صورت درصد. برای تغییر دادن ارتفاع جدول نیز میتوانیم از شناسه height استفاده کنیم. برای مثال اگر بخواهیم یک جدول با عرض 500 پیکسل و ارتفاع 50 پیکسل داشته باشیم می توانم به صورت زیر عمل کنیم:

در اینجا می بینید که برخلاف متن درون جدول که متن کوتاهی است عرض جدول نسبتاً زیاد است (همان 500 پیکسلی که برای آن تعریف کردیم):

اگر بخواهیم نحوه قرار گرفتن محتویات درون جدول را تعیین کنیم می توانیم از شناسه های زیر را در تگ <td> استفاده کنیم:

اگر بخواهیم عرض یک جدول را تغییر دهیم می توانیم از شناسه width استفاده کنیم. با اضافه کردن این شناسه به تگ جدول می توانیم مقدار عرض جدول را مشخص کنیم. این مقدار می تواند در مقیاس پیکسل باشد یا به صورت درصد. برای تغییر دادن ارتفاع جدول نیز میتوانیم از شناسه height استفاده کنیم. برای مثال اگر بخواهیم یک جدول با عرض 500 پیکسل و ارتفاع 50 پیکسل داشته باشیم می توانم به صورت زیر عمل کنیم:

در اینجا می بینید که برخلاف متن درون جدول که متن کوتاهی است عرض جدول نسبتاً زیاد است (همان 500 پیکسلی که برای آن تعریف کردیم):

اگر بخواهیم نحوه قرار گرفتن محتویات درون جدول را تعیین کنیم می توانیم از شناسه های زیر را در تگ <td> استفاده کنیم:

تگهای META مورد استفاده موتورهای جستجو برای بررسی و شاخص گذاری صفحات قرار می گیرند. مخصوصاً اگر صفحه شما فریم (قاب) داشته باشد. این تگها باید در قسمت HEAD صفحه شما قرار گیرند.

در سطر زیر یکی از معمول ترین تگهای META را می بینید:

• شناسه name :
  مشخص کننده نوع متا تگی است که شما قصد استفاده از آن را دارید.

  ---

• شناسه content :
  تعیین کننده محتویات متا تگ برای موتورهای جستجو است.

در این بخش به توضیح دو متا تگ که برای موتورهای جستجو اهمیت بیشتری دارند می پردازیم.

کادر کلمه عبور (Password)

احتمالاً تا به حال به سایتی برخورد کرده اید که برای ورود به آن نیاز به کلمه عبور داشته باشید. شما مسلماً تمایل ندارید وقتی کلمه عبور خود را وارد می کنید کلمه عبور شما نمایش داده شود و دیگران قادر به مشاهده آن باشند. به همین دلیل معمولاً سایتها برای اینکه کلمه عبور کاربران در هنگام پر کردن فرم نمایش داده نشود از نوعی کادر ورودی استفاده می کنند که کاملاً شبیه کادری است که برای وارد کردن متن استفاده می شود (Text Box) با این تفاوت که به جای نمایش کاراکترهای کلمه عبور به جای هر کاراکتر از یک نقطه یا ستاره (بستگی به مرورگر دارد) نمایش می دهد.

برای ساختن کادر کلمه عبور می توانید از کد زیر استفاده کنید:

کادر به دست آمده مانند زیر است. می توانید متنی را در آن بنویسید و نتیجه را مشاهده کنید:

کادر کلمه عبور (Password)

احتمالاً تا به حال به سایتی برخورد کرده اید که برای ورود به آن نیاز به کلمه عبور داشته باشید. شما مسلماً تمایل ندارید وقتی کلمه عبور خود را وارد می کنید کلمه عبور شما نمایش داده شود و دیگران قادر به مشاهده آن باشند. به همین دلیل معمولاً سایتها برای اینکه کلمه عبور کاربران در هنگام پر کردن فرم نمایش داده نشود از نوعی کادر ورودی استفاده می کنند که کاملاً شبیه کادری است که برای وارد کردن متن استفاده می شود (Text Box) با این تفاوت که به جای نمایش کاراکترهای کلمه عبور به جای هر کاراکتر از یک نقطه یا ستاره (بستگی به مرورگر دارد) نمایش می دهد.

برای ساختن کادر کلمه عبور می توانید از کد زیر استفاده کنید:

کادر به دست آمده مانند زیر است. می توانید متنی را در آن بنویسید و نتیجه را مشاهده کنید:

در این قسمت به توضیح بخش دوم رویدادهای HTML که مربوط به صفحه کلید و ماوس می شود می پردازیم.

• رویدادهای مربوط به صفحه کلید

سه رویداد در این دسته قرار می گیرد:

• onkeydown : 
  در هنگام فشار دادن دکمه صفحه کلید اسکرپت تعریف شده در مقدار این شناسه اجرا می شود.

  ---

• onkeypress :
  وقتی که یک دکمه در صفحه کلید فشرده می شود و رها می شود اسکرپت موجود در این شناسه اجرا می شود.

  ---

• onkeyup :
  در هنگام رها شدن یک کلید این شناسه فعال می شود.

رویدادهای مربوط به صفحه کلید نباید در تگهای زیر استفاده شود:

<base>, <br>, <bdo>, <frame>, <frameset>, <iframe>, <html>, <head>, <meta>, <param>, <script>, <style>, <title>

اگر در صفحه بخواهیم از بازدید کننده اطلاعاتی را دریافت کنیم باید از فرم برای این کار استفاده کنیم. فرم برای انتقال اطلاعاتی که توسط کاربر وارد شده اند به یک آدرس مشخص استفاده می شود. هر فرم می تواند شامل اجزایی مانند کادر ورودی متن (Text Field)، جعبه مربوط به ورود متن (Text Area)، دکمه های رادیویی (Radio Button)، منوهای کشویی، چک باکس و ... باشد.

در بخشهای بعدی به توضیح اجزایی که می توانند در یک فرم به کار روند خواهیم پرداخت. در این قسمت به تگ

از میان شناسه های مورد استفاده در فرم استفاده از شناسه action ضروری است. این شناسه مشخص کننده صفحه ای است که اطلاعات فرم باید به آن ارسال شود. آدرس صفحه مورد نظر باید به عنوان مقدار این شناسه قرار گیرد. لازم به یادآوری است که پس از اینکه کاربر اطلاعات مورد نظر را وارد کرد و دکمه ارسال را کلیک کرد صفحه action برای پردازش اطلاعات باز خواهد شد. 
البته استفاده از شناسه method هم اهمیت زیادی دارد ولی در صورتی که از این شناسه استفاده نشود از مقدار پیش فرض آن یعنی get استفاده می شود.

در اینجا لیستی از شناسه های پر استفاده در تگ فرم آورده شده است :